Hallo allemaal,
Hier weer een (van de laatste) berichtje uit Suriname.
Vorige week hebben Rodney, Danique en ik een aantal dagen meegelopen op de gloednieuwe S.E.H. (Net een jaartje open) Ik keek er best wel naar uit, omdat dit toch wel iets is waar mijn zusterhartje sneller van gaat kloppen!
Alleen was het een behoorlijke domper.. Het was er zo ontzettend rustig dat we vooral op een stoel hebben gezeten en de tijd weg hebben zitten kijken. Om ons een beetje te vermaken, zijn we op een gegeven moment maar infuusjes gaan prikken op elkaar. Want ja, wat moet je als er GEEN patiënten zijn?!

Afgelopen drie dagen hebben we mee mogen kijken op de operatiekamer. Dat was in tegenstelling tot de S.E.H. ontzettend gaaf!
Woensdag was het de operatiedag van de algemene chirurg. We hebben die dag 4 operaties mogen bijwonen. We begonnen de dag met het verwijderen van een embryo na een miskraam. Best pittig, maar de ingreep was binnen 2 tellen gebeurd. Vervolgens gingen we door voor een navelbreuk, het plaatsen van een shunt voor nierdialyse en een liesbreuk.
Dag twee dag was het de beurt aan een andere algemeen chirurg. Alleen deze meneer heeft van ons de bijnaam 'slager' gekregen.. Dat zegt waarschijnlijk genoeg. Met een gigantische arrogantie liep de dokter over de afdeling en blafte hij alle operatie assistentes finaal af! De operaties die we gezien hebben waren het verwijderen van een borsttumor en het verwijderen van galstenen. Dit ging met grof geweld en zonder enig respect voor de patiënt.. De operaties die wel met respect gedaan werden die dag waren de keizersnedes door de gynaecoloog. Zo bijzonder om te mogen zien! Ik was soms nog enthousiaster na de geboorte van een kindje dan de eigen ouders. Die zijn hier namelijk niet echt blij als hun kindje geboren wordt.. Er kan dan nog geen glimlach van af. Onbegrijpelijk..
De laatste dag waren er orthopedische ingrepen. Over grof geweld gesproken... Hier kwamen de boren, hamers, platen en schroeven vaak te voor schijn! Stukken bot, bloed en andere dingen vlogen soms letterlijk door de OK! De operaties die ik vandaag gezien heb waren been en armbreuken rechtzetten, knieprothese plaatsen, kijkoperatie van een knie en een hamerteencorrectie. De operaties waar de platen en schroeven aan te pas kwamen, gaven me een beetje het ikea-idee. Het wordt gewoon letterlijk in- en aan elkaar geschroefd met een schroevendraaier!

Volgende week is de Intensive Care aan beurt voor een bezoekje van ons. Daarna mogen we nog 4 dagen mee kijken op de verloskamers en dan zit onze stage tijd er al weer op!

Het aftellen om naar huis te gaan is stiekem al wel begonnen! Maar eerst kijk ik nog ontzettend uit naar 9 december. Dan komt ''mijn bezoek'' namelijk! Skype is nu wel mooi geweest! Na 3 maanden kan ik eindelijk papa en mama weer zien en knuffelen!

Tot snel allemaal!
Liefs Bianca